دور

از ویکی‌واژه

نام زبان[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /دِوُر/

اسم[ویرایش]

دور

  1. جایی‌که با جای دیگر فاصله مکانی نسبتا زیادی دارد؛ مقابل نزدیک.

صفت[ویرایش]

  1. دارای فاصله مکانی نسبتا زیاد، مقابل نزدیک.
  2. دُوْر: در گویش گنابادی یعنی شجاعت، جسارت، جرئت پیدا کردن.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

صفت[ویرایش]

دِور

  1. محیط، پیرامون. حوالی، اطراف. دفعه، مرتبه. زمان، موقعیت.
  2. هر حلقه از چیزی که پیچیده شده‌باشد.
  3. حرکت دورانی چیزی.

بهاری[ویرایش]

فعل[ویرایش]

دِور

  1. از اصطلاحات بسیار کهن و به زبان معیار باستان، به‌ایست مصدر فعل ایستادن.
  2. (ادیان): خدای حاصلخیزی اقوام کاسی یا کاسیان.

پهلوی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. آنچه از ما فاصله مکانی و زمانی دارد. مخالف نزدیک.

عربی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. گردش. عصر، زمان.
  2. نوبت.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن