مرکز
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /مَرکَز/----/مرکز (جمع مراکز)
اسم[ویرایش]
مرکز
- جایی که در وسط فضایی واقع شده و نقطه مهم آن فضا به شمار می‌رود، میان، وسط. میان دایره، نقطه وسط دایره.
- محل، مقام، محل اصلی و فراوانی چیزی.
- پایتخت.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن