آلات
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /آلات/
اسم[ویرایش]
آلات
- وسایلی که با آن کاری انجام میدهند. آلة.
- آلات در زبان بهاری مترادف فلفل سیاه که چاشنی برخی غذاها میباشد، هست.
- جزء پسین بعضی از کلمههای مرکّب، به معنی نوع و جنس چیزی. آهنآلات، ماشینآلات. جمعِ آلت. وسایل.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس