پرش به محتوا

آمن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

عربی

آوایش[ویرایش]

/آمَن/

صفت[ویرایش]

آمن

(قدیم): ایمن، بی‌بیم، بی‌خوف. استوارتر‌.
آمَن در زبان بهاری از دو بخش آ - من تشکیل شده؛ که به معنی «حالا من»، «خُب من» و مانند آنها است.

منابع[ویرایش]

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آمن&oldid=873620»