آموزخانه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آموز/خانه/

اسم مرکب[ویرایش]

آموزخانه

  1. (قدیم): جا و مکان آموزش، محل تعلیم، کلاس.
    خانقاه موضع پیر، آموزخانه شود. «باخرزی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن