آمیختگی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آمیختِگی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آمیختگی

  1. مخلوط بودن دو یا چند چیز باهم. امتزاج، اختلاط.
  2. (قدیم): معاشرت، انس و الفت، خلطه، آمیزش.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین