آند

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • انگلیسی

آوایش[ویرایش]

  • /آنُدْ/

اسم[ویرایش]

آند

  1. (فیزیک/ شیمی): قطب مثبت (+) باتری‌ها، ظرف‌های تجزیه الکتروشیمیایی، و مانند آنها؛ مقابل کاتُد.
  2. مسیری که جریان برق مثبت طی می‌کند تا در قطب منفی (-) وارد الکترولیت شود. اصطلاحاً قطب مثبت.
  3. نام رشته کوه یا قله‌ای در اروپا.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن

زبان دیگر[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

اسم[ویرایش]

آند

  1. هم‌ارز سوگند و قسم، زمانی صرف میشود که به تأکید یا انکار چیزی یا کسی اصرار ورزند.
    آند وَرمَع اُلمَز!
    قسم نده نمیشه!