آنکاره
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آن/کارهِ/
صفت[ویرایش]
آنکاره
- (گفتگو): انجام دهنده کار مورد نظر، خبره در کاری.
- خودش آنکاره است و قیمت این اجناس را میداند.
- (مجاز): دارای انحراف اخلاقی (اعم از جنسی و جز آن)؛ منحرف.
- کارمند آنکاره نیست که به او پیشنهاد رشوه می‌دهند.«نصرالله منشی»
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن