آنکو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آن/کو/

ضمیر[ویرایش]

آنکو

  1. (شاعرانه): آن کس که او.
    در الست آنکو چنین خوابی ندید/ اندر این دنیا نشد بنده وْ مرید. «مولوی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن