آهار
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آهار/
اسم[ویرایش]
آهار
- (گیاهی): گلی مرکّب با گلبرگ‌های پیوسته برنگ‌های سفید، قرمز، زرد، نارنجی، صورتی، و یا دو رنگ که انواع گوناگون کم‌پَر دارد.
- مایعی که از نشاسته یا کتیرا درست می‌کنند و به پارچه می‌زنند تا سفت و براق شود.
- آهار در گویش گنابادی یعنی یقه‌ی پیراهن.
- آهار در زبان بهاری به دو بخش یا کلمه آ - هار قابل تجزیه است؛ که آ حرف ندا و هار یا حار به معنی حضور انبوه و یکباره مانند شکوفه‌ها یا صفت همین گل آهار سریع رشد و انبوه است.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین