آوران

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آوَران/

اسم مرکب[ویرایش]

آوران

  1. (جانوری): آنچه در بدن به سمت مرکز میرود، مانند عصبی که تحریکات محیط را به نخاع می‌بَرد.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن