آورد
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آوَرد/
اسم[ویرایش]
آورد
- جزء پسین بعضی از کلمه‌های مرکّب، به معنی آورده.
- (قدیم): جنگ، نبرد؛ کارزار. میدان جنگ. میدان کوچک گردش دادن و تربیت اسب.
- پسوندی که معنای آورده شده می‌دهد. آب‌آورد، بادآورد.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین