آوریدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آوَریدَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آوریدن

  1. (قدیم): آوردن، نک آوردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت فارسی