آویزان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آوِیزان/

صفت[ویرایش]

آویزان

  1. ویژگی آنچه از بالا به جایی بسته شده باشد، بدون اینکه از پایین یا از جهت‌های دیگر به چیزی بند شده باشد. معلق، آویخته.
  2. در حال جنگ و گریز.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین