آیتالله
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /آیَتُالله/
اسم مرکب[ویرایش]
آیتالله
- عنوان و لقب مجتهدان شیعه. نشانه و حجت خدا.
- آیتاللهالعظمیٰ عنوان و لقب مجتهدان شیعه که مرجع تقلید هستند.
برگردانها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین