ابرغول

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [نجوم‌ رصدی و آشکارسازها]

  1. بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین ستاره در نمودار اِچ‌آر که شعاع آن از 20 تا چندصد برابر خورشید و درخشندگی (luminosity) آن تا صدهزار برابر آن است.

منابع[ویرایش]

«اَبَرغول» هم‌ارزِ «supergiant»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر یازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۳-۴۵-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸