انیت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آنیِت/

اسم مصدر[ویرایش]

آنیت

  1. جذابیت، کشش. کیفیت غیرقابل بیان در زیبایی

مصدر جمع[ویرایش]

اَنِّیَُ

  1. (عربی): انیة. هستی، وجود. مفردِ انیات.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین