تابش پخشیده آسمان

فارسی

حوزه: [فیزیک]‏

1. نور خورشید که پس از پراکنده شدن از مولکول‌ها یا ذرات معلق در جوّ به سطح زمین می‌رسد

متـ . نور پخشیدۀ آسمان diffuse sky light.

منابع

«تابش پخشیدۀ آسمان» هم‌ارزِ «diffuse sky radiation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶