ثابت‌بینی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [روان‏شناسی]

  1. تمایل‌ به ثابت دیدن شی‌ء یا ویژگی‌های آن علی‌رغم تغییر در شرایط محیط.

منابع[ویرایش]

«ثابت‌بینی» هم‌ارزِ «constancy»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶