ثابتبینی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [روانشناسی]
- تمایل به ثابت دیدن شیء یا ویژگیهای آن علیرغم تغییر در شرایط محیط.
منابع[ویرایش]
«ثابتبینی» همارزِ «constancy»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶