ثبور

(ثُ بُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. بازداشتن.
2. هلاک کردن.

مصدر لازم

1. زیان کشیدن.
2. هلاک گردیدن.

اسم

1. عذاب.

منابع

• فرهنگ لغت معین