زبان‌آرامی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عبری
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ زبان آرامی دارد |
آوایش[ویرایش]
- /زبانِ/آرامِی/
اسم مرکب[ویرایش]
زبان‌آرامی
- زبانی از شاخه زبان‌های سامی، از خانواده زبان‌های حامی‌سامی، که در بخش‌هایی از جنوب غربی آسیا رایج بوده است.
- از زبان‌های منطقه باستانی سوریه است که شامل زبان‌های کنعانی مانند عبری، فنیقی، موآبیت نیز می‌باشد.
- الفبای‌آرامی به طور گسترده‌ای برای سایر زبان‌ها پذیرفته شده‌است.
مترادف‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت انگلیسی- فارسی ISBN 978-964-00-0128-8