زبان معیار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /زبان/معیار/

اسم مرکب[ویرایش]

زبان معیار

  1. (زبان‌شناسی): گونه‌ای از یک زبان که افراد یک کشور خاص آن را به عنوان مهم‌ترین و مؤثرترین وسیلهٔ ارتباطی، اجتماعی، علمی، و ادبی درمیان خود به‌کار می‌بَرَند و مرجع درست و غلط بودن زبان مردم است.

مترادف ها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]