فردوسی

فارسی[ویرایش]

فردوسی

منسوب به فردوس، اهل فردوس (اهل بهشت)؛ لقب شاعر نامدار و مشهور ایران، حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی، زادهٔ ۳۲۹ هجری قمری و درگذشتهٔ ۴۱۶ هجری قمری، از اهالی طوس خراسان.
شاهنامه، منظومهٔ بزرگ فردوسی، نمایشنامهٔ گسترده‌ای است از زندگی پرماجرای انسان از هبوط تا عروج و هدایتی است جمله آدمیان را از دوزخ تا بهشت که راهنمای آن فروغ ایزدی یعنی خرد است.
توانا بوَد هرکه دانا بوَد ..... ز دانش دل پیر برنا بوَد