ممنوع
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /مَمنوع/
صفت[ویرایش]
ممنوع
- آنچه به سبب منع قانونی، شرعی، یا اخلاقی، ارتکاب، استفاده یا انجام آن مجاز نیست، ناروا، منع شده، بازداشته شده.
- کلیدواژه یک سری کلمات باستانی با پیشوند مم ظاهراً صفتی بوده در زبان معیار باستان، و حاکی از افرادی با ویژگیهای خاص. مَمِه.
مترادفها[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین