کد
(کُ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- فارسی
اسم[ویرایش]
علایم اختیاری به منظور اختصار، شناسه، رمز (فره)
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(کَ دّ)
مصدر لازم[ویرایش]
- کوشش کردن، رنج بردن در کار.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(کَ)
اسم[ویرایش]
- خانه.
- واژه کد معادل ابجد 24 تعداد حروف 2 تلفظ [kad] نقش دستوری اسم ترکیب (اسم) ‹کت، کده› مختصات (کَ دّ) [ ع . ] (مص ل .) آواشناسی kod الگوی تکیه S شمارگان هجا 1 واژه ی کد از ریشه ی واژه ی پارسی کده است. واژه کده معادل ابجد 29 تعداد حروف 3 تلفظ [kade] ترکیب (پسوند) [پهلوی: katak] ‹ کد› مختصات (کُ دِ) (اِ.) منبع لغت‌نامه دهخدا فرهنگ فارسی عمید فرهنگ فارسی معین فرهنگ فارسی هوشیار واژگان مترادف و متضاد
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- reeve