کنگ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(کَ)

اسم[ویرایش]

  1. سرانگشت تا دوش.
  2. بال پرنده، جناح.
  3. شاخة درخت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(کُ یا کِ)

صفت[ویرایش]

  1. ستبر و قوی هیکل.
  2. پسر امرد درشت و قوی جثه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین