گروهیستن
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر گذرا[ویرایش]
- ساختن چیزی از چند گروه؛ نهادن کسانی یا چیزهایی در گروه‌ها؛ گروه گروه کردن:
- همه شاگردانش را گروهیست.
- بهترین کار اینه که مقاله‌هایت را بگروهیسی.
صرف فعل[ویرایش]
گروهیستن [گُروهیسْتَنْ]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | گروهیستن | ||||||
| بن ماضی | گروهیست | ||||||
| بن مضارع | گروهیس | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | گروهیستم | گروهیستی | گروهیست | گروهیستیم | گروهیستید | گروهیستند | |
| استمراری | می‌گروهیستم | می‌گروهیستی | می‌گروهیست | می‌گروهیستیم | می‌گروهیستید | می‌گروهیستند | |
| کامل | گروهیسته بودم | گروهیسته بودی | گروهیسته بود | گروهیسته بودیم | گروهیسته بودید | گروهیسته بودند | |
| التزامی | گروهیسته باشم | گروهیسته باشی | گروهیسته باشد | گروهیسته باشیم | گروهیسته باشید | گروهیسته باشند | |
| مستمر | داشتم می‌گروهیستم | داشتی می‌گروهیستی | داشت می‌گروهیست | داشتیم می‌گروهیستیم | داشتید می‌گروهیستید | داشتند می‌گروهیستند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | گروهیسم | گروهیسی | گروهیسد | گروهیسیم | گروهیسید | گروهیسند | |
| استمراری | می‌گروهیسم | می‌گروهیسی | می‌گروهیسد | می‌گروهیسیم | می‌گروهیسید | می‌گروهیسند | |
| کامل | گروهیسته‌ام | گروهیسته‌ای | گروهیسته/گروهیسته‌است | گروهیسته‌ایم | گروهیسته‌اید | گروهیسته‌اند | |
| ملموس | دارم می‌گروهیسم | داری می‌گروهیسی | دارد می‌گروهیسد | داریم می‌گروهیسیم | دارید می‌گروهیسید | دارند می‌گروهیسند | |
| التزامی | بگروهیسم | بگروهیسی | بگروهیسد | بگروهیسیم | بگروهیسید | بگروهیسند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم گروهیست | خواهی گروهیست | خواهد گروهیست | خواهیم گروهیست | خواهید گروهیست | خواهند گروهیست | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بگروهیس | بگروهیسید | |||||
| نهی | نگروهیس | نگروهیسید | |||||
برگردان[ویرایش]
نهادن در گروه‌ها
|