تکرار کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /تِکرار/کردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

تکرارکردن

  1. پیش آوردن وضعی یا انجام دادن عملی بیش از یکبار. تکرار.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن