حاشیه‌نشین

(~. نِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی(اِ

1. آن که در فعالیت گروهی شرکت نمی‌کند.
2. آن که در حاشیه شهر سکونت دارد.
3. کسی که در کنار مجلس نشیند.

منابع

• فرهنگ لغت معین