ذات البین

از ویکی‌واژه
(تغییرمسیر از ذات البين)

(~. بَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم مرکب[ویرایش]

  1. آنچه میان دو کسی باشد از خوبی و بدی، شادی و اندوه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین