صفت برترین
فارسی
[ویرایش]حوزه: [زبانشناسی]
- در طبقه‌بندی سه‌درجه‌ای صفات، صفتی که با آن موصوفی را با موصوف‌های دیگر می‌سنجند و بر همه برتری می‌‌دهند
متـ . صفت عالی.
منابع
[ویرایش]«صفت برترین» هم‌ارزِ «superlative adjective»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶