صفاء

(صَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. پاک و بی غش شدن.

(اِم

صفت

1. پاکیزگی.
2. خلوص، یکرنگی.
3. خوشی.
4. طراوت.

منابع

• فرهنگ لغت معین