ابرنواختر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اَبَر/نو/اَختر/
اسم مرکب
[ویرایش]
ابرنواختر (نجوم)
- حالت و وضعیت جسم آسمانی بسیار درخشان و کم عمر که مقدار زیادی انرژی از خود ساطع می‌کند. سوپرنوا.
- حوزه: [نجوم رصدی و آشکارسازها]: آخرین مرحلۀ تحول ستاره‌ای با جِرمی بیش از هشت برابر جِرم خورشید که با انفجار و افزایش شدید روشنایی همراه است.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
«اَبَرنواختر» هم‌ارزِ «supernova»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر یازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۳-۴۵-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸