اخترشناسی
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اَختَر/شِناسی/
حاصل مصدر
[ویرایش]اخترشناسی (نجوم)
- (نجوم): دانش بررسی گیتی و جسمهای آسمانی که بویژه با مکان، ابعاد، توزیع، جنبش، ترکیب شیمیایی، کارمایه و دگرگونی جسمها و پدیدههای آسمانی سروکار دارد؛ نجوم.
ترجمهها | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
ریشهشناسی
[ویرایش]Axtarsenâsi, from axtar "star," → astron + -šenâsi "knowledge" from šenâxtan
- "to know, to discern."
Transliteration of Persian characters
واژههای وابسته
[ویرایش]اخترشناختی، اخترشناسی استرکهکشانی، اخترشناسی پرتوهای گاما، اخترشناسی فروسرخ، اخترشناسیک، باستاناخترشناسی، بالون-اخترشناسی، زیستاخترشناسی، ستاره شناسی
منابع
[ویرایش]- حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵
پیوند به بیرون
[ویرایش]- الفبای لاتین فارسی: exterşınasi / exterşınasī
- Unipers: axtaršenâsi