باتلاق
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- باطلاق: پهنة زمینی که به علت نداشتن راه زه کشی، رطوبت در آن اشباع شده، به حالت سست و اسفنجی در آمده، گاه تمام یا بخشی از آن را آب فراگرفته، یا گیاهانی بر آن روییده
استعاره[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
باتلاق از ریشه کلمه باتماق ترکی یعنی معادل فارسی فرو رفتن است.باتلاق به معنی جایی که فرو میرود
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- swampland