ترکه

(تَ رِ کِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. ترکة

اسم

1. میراث، مالی که از مرده به جا مانده باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(تَ کِ)

اسم

1. شاخة باریک و دراز که از درخت بریده باشند.
2. مجازاً لاغر، باریک اندام.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

wattle

• wand
• virga
• twig
• sprig
• spray
• scion
• rod
• offshoot
• heirloom
• branchlet
• bough
• bequest
• withy
• wicker
• twiggy
• twigged
• willy
• switch
• heritage
• besom
• wickerwork
• fiducial
• vimineous
• widdy