تکواژه
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- کوچک‌ترین واحد متمایز و انتزاعی در واژگان که در زبان به‌صورت‌های گوناگون به کار می‌رود.
منابع[ویرایش]
«تکواژه» هم‌ارزِ «lexeme»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴