خارگیل
ظاهر
فارسی
[ویرایش]حوزه: [زیستشناسی- علوم گیاهی]
- میوۀ گیاهی با نام علمی خارگیل سموری (Durio zibethinus) متعلق به تیرۀ پنیرکیان و راستۀ پنیرکسانان که طول آن به سی سانتیمتر و قطر آن به پانزده سانتیمتر میرسد و وزن آن یک تا سه کیلوگرم است؛ شکل آن گِرد وگاه کشیده و پوستۀ آن پوشیده از خار و بهرنگ سبزقهوهای و گوشتۀ آن زرد کمرنگ است و دارای بویی خاص و بومی اندونزی و مالزی و برونئی است.
منابع
[ویرایش]«خارگیل» همارزِ «durian»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶