خوازه

فارسی

(خا زِ)

اسم

1. طاق نصرت، چوب بستی برای چراغانی و آذین بندی.
2. قبه‌ای از گل‌ها و ریاحین.

اسم

1. خواهش، میل.

منابع

• فرهنگ لغت معین