دنیا
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /دُنیا/
اسم
[ویرایش]
دنیا
- (نجوم): کیهان. جهان، کره زمین. جهانی که در آن هستیم.
مثال
[ویرایش]
- دنیا را آب می‌بره، او را خواب می‌بره کنایه از: الف - به خواب سنگین فرو رفته. ب - از همه چیز و همه کس غافل مانده.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین