سوخ

فارسی

حوزه: [کشاورزی- علوم باغبانی]

اندام اختصاصی‏شدۀ زیرزمینی و اغلب پوشیده از فلس‌های ضخیم گوشتی که دربرگیرندۀ محور ساقه‏ای کوتاه و گوشتی و به‏طور معمول عمودی باشد

متـ . پیاز.

منابع

«سوخ» هم‌ارزِ «bulb»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰