سپهر
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- [سپ/ هر]
اسم
[ویرایش]سپهر
- آسمان.
- فلک.
- سپهر در چم آسمان و کیهان است که با sphere در زبان انگلیسی هم ریشه است .
- پر از گرد شد چشم و کام سپهر ..... تو گفتی به قیر اندر اندود چهر
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- لغت نامه دهخدا
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||