عصر سنگ
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /عصر/سَنگ/
اسم مرکب
[ویرایش]
عصرسنگ
- حوزه: [باستانشناسی]: کهن‌ترین و طولانی‌ترین دورۀ شناخته‌شدۀ فرهنگ انسان در تقسیم‌بندی سه‌گانۀ اعصار که در آن بیشتر از ابزارهای سنگی استفاده می‌کردند. عصر حجر.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]«عصر سنگ» هم‌ارزِ «Stone Age»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶