عمومی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [عِو/مِو/مِی]

صفت‌تسبی[ویرایش]

عمومی

  1. منسوب به عموم، همگانی.
    عمومی حداقل تا سده پنجم پیش از میلاد نزد ایرانیان رایج بوده و علاوه بر مفهوم قوم و قبیله، نام نوعی نوشیدنی مقدس نیز بود.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]