غش
(غِ شّ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]مصدر لازم
[ویرایش]- خیانت کردن.
- فریب دادن.
- کدورت.
مصدر متعدی
[ویرایش]- آمیختن هر چیز کم بها در هر چیز گرانبها و ناخالص کردن آن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(غَ) (اِم
صفت
[ویرایش]- گرفته شده از عربی به معنای بی هوشی، مدهوشی. ؛~ُ ریسه رفتن به خود پیچیدن بر اثر خندة شدید و طولانی.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- syncope