مراقبه

(مُ قِ بِ یا قَ بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. مراقبة

مصدر متعدی

1. مواظبت کردن.
2. نگهبانی کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین