ممکن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /مُمکِن/

صفت

مُمکِن

1. آماده و قابل اتفاق افتادن، موجود بودن یا انجام شدن بی‌آنکه با قوانین، آداب، یا موقعیت‌های تثبیت شده تناقض داشته باشد؛ دارای امکان، میسر، انجام شدنی، شدنی.

زبان دیگر

ریشه لغت

• عربی

قید

مُمَکَّن

1. ثابت، برقرار شده، پابرجا.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین