کیف

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /کِیف/

اسم

کِیف

1. وسیله‌ای با اندازه‌های متفاوت از جنس چرم، پارچه، نایلون و مانند آنها برای نگهداری و حمل پول و اشیای معمولا کوچک.

اسم مصدر

کَیف

1. حال خوشی که از دیدن، خوردن، نوشیدن، و لمس کردن چیزی مطبوع به انسان دست می‌دهد. شادی عیش، مسرت، خوشی، لذت، خوشگذرانی.
2. (از ادات استفهام): چگونه؟

ااستعاره

1. کیف کسی کوک بودن کنایه از: احساس نشاط و خوشی کردن.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین