گوشواره

فارسی

(رِ)

اسم مرکب

1. گوشوار:
2. زینتی که زنان در گوش آویزند.
3. آن است که بر دو جانب در ورودی‌های ساختمان دو ستون بنا کرده و نیم آجر عقب تر سازند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی:ear-ring

ایتالیایی

اسم

orecchino

انگلیسی

earring

• eardrop
• fuchsia