یاتاقان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- /یاتاق/آن/
صفت مفعولی
[ویرایش]
یاتاقان (فنی)
- تکیه‌گاه دو تکه محورهای گردنده به شکل دو نیم استوانه از جنس فلز نرم مخصوص که بین محور و بدنه دستگاه قرار میگیرد.
- یاتاقان در زبان بهاری معرف صفت مفعولی بوده در مورد انسان یا حیوان؛ در مثل اگر در گذشته الاغی زیر بار می‌خوابید یا توان حمل آنرا نداشت بهش «یاتاقان عَششَگ» یعنی الاغ تنبل گفته می‌شد.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن